Nazwa wsi pochodzi od świętego Jakuba, patrona miejscowego kościoła, istniejącego, według kronikarza parafii, ks. J. Górlicha, od 991 roku. Po wojnie wieś nazwano Dębiną jednakże w roku 1950 przywrócono jej nazwę Jakubów. Liczba mieszkańców Jakubowa wynosi 258 osób (stan na dzień 06.12.2023 r.). Obręb geodezyjny Jakubów (nr obrębu 04) zajmuje obszar 437,79 ha.

Historia

Obszar wsi, w X wieku zasiedlony był przez plemię Dziadoszan. W średniowieczu toczyły się tu walki między Polakami a Czechami. W 1367 r. istniał gotycki zamek, w którym rycerstwo Księstwa Głogowskiego uwięziło Henryka V Żelaznego, którego uwolnili, opowiadający po stronie księcia mieszczanie. W 1419 r. w Jakubowie pojawiły się wojska husyckie. Kolejnymi panami wsi byli von Kreckwitzowie, po nich zaś von Würchwitzowie. W II poł. XVI wieku dominującą religią był protestantyzm. Podczas wojny trzydziestoletniej, przez wieś przechodziły wojska austriackie, brandenburskie, saksońskie, szwedzkie i śląskie. Stacjonujący w Jakubowie Szwedzi ubezpieczali większe oddziały w Głogowie. Z czasem splądrowali kościół i paląc stare księgi zaprószyli ogień, który spalił kilka domów.

Po zakończeniu wojny, 21 stycznia 1654, cesarska komisja rewindykacyjna przekazała kościół katolikom. 10 lutego 1945, Jakubów zajęty został przez wojska radzieckie. Również w lutym 1945 roku spalony został pałac (jego ruiny stoją do dnia dzisiejszego). Wieś ponownie zaczęto zamieszkiwać od maja 1945r.

Jakubów to jedna z bardziej urokliwych wsi naszej gminy. Położony jest na terenie Wzgórz Dalkowskich. Ukształtowanie terenu jest zróżnicowane gdyż jest to obszar niewielkich malowniczych pagórków. Wieś otaczają piękne zabytki, ciekawe ukształtowanie terenu i różnorodna przyroda. Znajduje się tu min. sanktuarium św. Jakuba Starszego, rezerwat przyrody „Buczyna Jakubowska” (pow. 19 ha), ruiny zamku oraz źródło św. Jakuba, z którego woda miała mieć właściwości uzdrawiające (pielgrzymki do źródła odbywały się już w XII w.). W rezerwacie występuje bogata szata roślinna i różnorodność ornitologiczna. W parku położonym na terenie wsi powstała piękna i malownicza aleja bukowa. Drzewostan parku stanowią głównie dęby, lipy i graby. Tereny Jakubowa są znakomitym miejscem dla osób szukających spokoju i chwili wytchnienia, a duży obszar pięknej zieleni stanowi doskonałe miejsce do wszelkiego rodzaju aktywności fizycznej. W Jakubowie od roku 1967 działa Ochotnicza Straż Pożarna. W czerwcu 2004 r. powstało stowarzyszenie Bractwa św. Jakuba Apostoła. W Jakubowie działa też Stowarzyszenie Miłośników i Hodowców Koni "Koń i Człowiek” ". W związku z czym corocznie w październiku przez dwa dni (sobotę i niedzielę) odbywa się cykliczna impreza pn. "HUBERTUS", która przyciąga szereg miłośników koni oraz liczne grono okolicznych mieszkańców.

Legenda - Pogańskie praktyki w Jakubowie

Przed z górą tysiącem lat w miejscu, które dziś zajmują dostatnie domostwa Jakubowa, stały luźno pobudowane, ubogie chaty ze słomy, drewna i gliny. Pospołu zamieszkiwali je ludzie i zwierzęta – czarne bydło i konie. Ich mieszkańcy niewiele posiadali dóbr. Ozdobą ciemnych izb były zielone chrusty, niewymyślne narzędzia łowieckie i proste naczynia. Za jedyne wygody służyły posłania z liści albo słomy i grubo ciosane ławy wokół pieca. Żyjący tu ludzie byli Słowianami.
W miejscu gdzie pagórki opadają stromymi stokami ku dolinie ich kapłani składali ofiary dobrym i złym bóstwom. Używali do tego srebrnych naczyń – znak, że albo sami mieszkańcy biegli byli w kunszcie ich wyrobu, albo trudnili się również handlem z dalszymi krainami. Czciciele dawnych bóstw wybierali dla swoich praktyk malownicze dzikie okolice, lasy i czyste źródła. Tak było i tu, gdzie w głębokim jarze u stóp góry ofiarnej tryskało silne, źródło, zawierające ochrę. Kiedy pogański książę Mieszko za sprawą czeskiej księżniczki Dąbrówki, którą pojął za żonę, przyjął chrześcijaństwo, zawładnął po pewnym czasie również śląską ziemią. I tak Śląsk stał się chrześcijańskim krajem. Pierwsi misjonarze nie ominęli tak ważnego miejsca, jakim był dzisiejszy Jakubów. Tam, gdzie znajdował się plac ofiarny pogan, wybudowali kościół. W swej mądrości zachowali miejsce, które dawni ludzie mieli za święte. Znieśli jedynie imiona tamtych bogów, nazywając je imieniem jednego z Apostołów. Na chwałę świętego Jakuba Starszego kościół wyświęcił pierwszy biskup wrocławski. A było to w roku 991.


Sołtys

Stanisław Chmiel
tel. 605997512

Skład rady sołeckiej

Glądała Bożena

Małkowicz Krystyna

Chmiel Maria

Łuczak Sławomir